Ik heb een hele sportieve moeder. En deze sportieve moeder vertelde over een leuk idee, een maandje buikspier chrunches doen. Een dingetje op Facebook blijkbaar. Elke dag 5 extra erbij. En ik – de onsportieve dochter – dacht leuk! Ga ik ook doen. Een sport challenge.. hahaha dikke fail. I admit, ik ben iemand die niet van sporten houdt!
Ook lezen: “Energietips voor futloze moeders (mindful en vitamines)*“
Inhoud
Een sport challenge, voor iemand die niet van sporten houdt..
Uhh rewind… sporten vind jij helemaal niet leuk mevrouw Jungle. Als er iemand die niet van sporten houdt is, of buikspier training, ben ik dat. En daar werd ik mij al gauw weer van bewust. Ik begon heel enthousiast met de buikspier crunches en plakte daar nog wat andere oefeningen aan vast.
Na drie dagen vielen die “nog wat andere oefeningen” al af. De buikspier crunches zelf deed ik wel en ik zat op een gegeven moment op 60 stuks. Wow, verbázing. Ga ik dit volhouden, de hele maand april? Want ik grrrmmbll vind er geen reet aan. Alhoewel ik niet kan tegen falen, wil ik ook wel die maand volhouden. Puur en alleen om mijn moedertje te beaten (just so you know).
Ook lezen: “De onsportieve sporter gaat rennen! Ojee“
Vroegah al niet
Maar goed. Fitness of sport en ik, dat is gewoon geen combi. Vroeger al niet. Met proeflessen paardrijden viel ik ervan af. Badminton heb ik kort volgehouden, maar wel het publiek op de tribune veel aanleiding tot gelach gegeven. Zwemmen vond ik niks, er kwam alleen maar water in mijn neus. Gym haatte ik ook. Ik was dat meisje dat altijd ongesteld was tijdens gym.. je snapt ‘m.
Eindstand, ik hield het dus niet vol. Met diezelfde 60 stuks als persoonlijk record. Ik vind sporten gewoon bleg.
“50 sit-ups doen? Nee joh.. Lekker 50 keer gaan liggen – dat kan ik wel.”
Afbeelding: Pixabay
