Slaap mama slaap

Mama’s kunnen niet ziek zijn, wisten we. Afgelopen vrijdag lag ik geveild in bed, koorts. Ziek. Vreselijk. En ik had net vrij genomen omdat ik geen oppas had die dag! Jammer. Gelukkig kon mijn vader ‘s ochtends eventjes op de kleine passen en mijn moeder ‘s middags. Mama had slaap. Hulde aan opa’s en oma’s en hierbij nogmaals een dikke vette dankjewel! *Kust de grond voor jullie voeten* (slijmjurk)

Slaap mama slaap & ziek

Gelukkig duurde de ziekte een dag. En alles overleefd zonder een pilletje-of-wat. Zaterdag beter. Tijd om bij te slapen. Jammer-de-pammer, kleine ziek! Lees: hele dag jengelen – mijn oren toeteren ervan, en zichzelf elk kwartier wakker hoesten. Ook ‘s nachts. Jammer-jammer-jammer.

IK-BEN-MOE.

Manlief ook ziekjes. Kindje zielig. En mama maar zorgen. Met liefde, dat dan weer wel.

MAAR…

Zaterdag zeg ik zwaai-zwaai. En dat is helemaal niet jammer.

Want dan lig ik de hele dag met mijn blote kont in de sauna (waarschijnlijk snurkend, dat dan weer wel).