Recensie: Aan het einde van de wereld
Dit is zo’n prachtig boek om helemaal in een uniek levensverhaal te duiken. Leni, een jong meisje uit een ‘getraumatiseerd’ gezin, verhuist met haar ouders naar Alaska om daar te (over)leven. Ik genoot enorm van de onderdompeling in het meedogenloze Alaska, de oer-natuur en het zelfvoorzienend leven in de wildernis.
Ik herkende het gevoel van willen vluchten en ergens helemaal vanuit jezelf opnieuw te willen opbouwen – bij elk gezinslid eigenlijk.
Ook vond ik het psychologisch interessant hoe dit gezin omgaat met geluksmomenten en struggles omtrent liefde, dood en geboorte, daar helemaal buiten de bewoonde beschaving.
Waar gaat ‘Aan het einde van de wereld’ over?
Aan het einde van de wereld speelt zich af in 1974. Sinds Ernt Allbright is teruggekeerd uit Vietnam, waar hij krijgsgevangene was, heeft hij nachtmerries, woedeaanvallen en kost het hem moeite het normale leven weer op te pakken. Op een dag neemt hij een impulsieve beslissing: hij verhuist met zijn gezin naar Alaska om daar een zelfvoorzienend bestaan te gaan leiden.
Zijn dertienjarige dochter Leni hoopt dat die drastische stap hun eindelijk rust zal brengen. Haar moeder is bereid alles te doen voor de man van wie ze houdt met een stormachtige, irrationele passie – zelfs als ze hem moet volgen naar het einde van de wereld.
- Auteur | Kristin Hannah
- Genre | Familie roman
- Verschijningsdatum | oktober 2019
- Gelezen als | Luisterboek
- Beoordeling | 10
