Wij hebben vol enthousiasme de Rapley methode toegepast. Ik schreef al hoe dat precies werkt bij een baby. Maar hoe loopt het Rapley verhaaltje af? Na hun 1e verjaardag eten veel kindjes met de pot mee. Volgens Ouders van nu althans, en neem dat maar niet zo nauw. Volgens hun zou mijn baby na 3 maanden doorslapen maar die hoop heb ik al gauw opgegeven, haha. Afijn, met de pot mee eten dus. Waar staan wij nu in het hele eet-verhaal? En waarom zijn wij zo tevreden over deze Rapley methode?
De angst voor verslikken relativeren
Allereerst de angst voor vele; het verslikken. Door Rapley heb ik leren vertrouwen op het menselijke baby lichaam. Verslikken is-niet-gelijk-aan stikken. Als iets te ver in het keeltje komt dan hoest je en dat is het dan. Ook zij leert deze reactie en ik zal eerlijk zeggen dat dat hoesten echt niet veel is gebeurd.
Borstvoeding + baby bijvoeden a la Rapley
De combinatie met borstvoeding gaf mij vertrouwen dat ze voldoende voedingsstoffen binnen kreeg. In het begin beland alles op de grond. Het gaat echt in kleine stapjes dus je moet geduld hebben. Ons motto bleef hierbij: eten=een positief en gezellig iets. Tegenwoordig eet ze eigenlijk alles dus met die voedingsstoffen zit het wel goed. Qua aantal borstvoedingen zitten we op 2-4 per dag.
Kleine fijnproevers
Door stukjes te geven, proeft ze de pure smaken en texturen. Nieuwe dingen probeert ze altijd wel. En soms gooit ze het weg (tomaat moet ze bijvoorbeeld echt niet. Maar ik blijf het aanbieden. En zij blijft het weggooien, haha). En als ze het lust (wat 9 van de 10 keer het geval is) hoor je een luid “MJAM, Mjam, mjam”.
Bijna altijd gezellig tafelen 😉
Gezelligheid aan tafel. Ja, op soms wat gooiwerk en een korstjesstrijd na is het altijd zo gezellig aan tafel. Ook als we ergens anders eten krijgen we altijd complimenten over hoe goed en fijn ze zo eet en dan ben ik echt een trotse mama 🙂
Fijne motoriek verfijnen
Ze kan ook zo lekker peuzelen en peuteren. Vooral bij nasi achtige gerechten. Dan zie je echt hoe goed die fijne vinger motoriek al is. Ik kan het natuurlijk nergens echt goed mee vergelijken maar dat valt me gewoon op.
Grenzen herkennen
Door niet te voeren en haar zelf het eten te laten pakken leert zij zichzelf doseren en grenzen aangeven. Gooit ze alles weg? Prima, iedereen heeft wel eens geen honger. Lust ze iets niet? Prima, dat kan, maar we proberen het nog wel een paar keer meer op andere dagen. En vol=vol, dat leert ze ook zelf te herkennen. Ze kunnen het prima zelf, echt waar. En het eet voor jezelf ook een stuk makkelijker.
Lekker knoeien moet ook kunnen
Knoeien en rommel? Ja, hoort bij het ontdekken. Moet je tegen kunnen 😉 De eetmomenten zijn hier echt familiemomenten, en het is fijn dat die gewoon fijn, ontspannen en gezellig zijn.
Coole “allerliefste opa” en andere belangrijke mensen slab
8 Reacties
Leuke blog heb jij seg! Ik volg je! Ik heb je stukjes over Rapley gelezen… Ik moet zeggen, ik ben al eens gaan opzoeken waar je een EHBO cursus bij ons in België kan volgen. Ik ben zelf altijd bang dat ik ga stikken in stukken, ik denk dat ik doodongerust zou zijn… Maar als ik het goed begrijp geef je dus geen papjes of moesjes?? Of hoe moet ik het bezien? Lijkt me wel interessant….
…Nathalie schreef als laatst…Het nadeel van flesjes….zucht…
Bedankt voor je lieve compliment! Ik heb wel wat gelezen over hoe en wat bij stikken maar gelukkig zelf nog nooit meegemaakt. Wel een flinke hoestbui maar dat voorkom je anders ook niet (kan net zo goed bij potjes). Ik kook alles in het begin wel helemaal door en door gaar dus het is wel zacht maar geen papjes nee. Alles in stukken. Je groeit er in mee en het kan steeds harder zeg maar. Je gaat ook steeds meer op je kindje en de ‘natuurlijke anatomie’ vertrouwen. Het kost wel veel tijd en geduld (en opruimen) in het begin. Het resultaat bij ons is een super makkelijke en gezellige eter. (ik zeg niet dat dat anders niet kan gebeuren maar voor ons werkte het zo super).
hihi een bordje texturen 😉 leuk bedacht! Ja, bij de een werkt het een en bij de ander werkt het ander toch beter. Wij hebben gelukkig een hond, ze heet Stofzuiger, en dat scheelt. Een hoop. Haha.
Wat ontzettend leuk dat het zo goed is bevallen. Na 8 maanden kreeg Ronja geen borstvoeding meer, maar we hebben wel altijd Rapley toegepast. Het is ons super bevallen en nog steeds heeft ze lol in eten, iets wat ik zelf nooit heb ervaren als kind. Ze vindt eten lekker, leuk en gezellig!
…Arcadia schreef als laatst…Ronde 2: ongesteld
Ik denk dat als ik borstvoeding zou geven ik ook eerder gelijk de rapley methode zou volgen.
Voor nu weet ik nog niet wat ik ga doen.. wel dat ik rond 4 mnd wil beginnen met dingen aanbieden maar hoe en of wat weet ik nog niet!
…Nicole schreef als laatst…De kindercardioloog
Fijn hè hoe je kunt genieten van zoiets ogenschijnlijk simpels als een goed etend kind 🙂
…mamawatdoejenou.nl schreef als laatst…Mama’s vaderdag DIY (deel 2)
Hier niet de rapley methode gevold, maar dat was omdat Ayden heel veel moeite had met leren eten. Dit schijnt een ‘prematurenkwaal’ te zijn en het heeft bij hem bijvoord ruim 3,5 maand geduurd voordat hij snapte dat hij zonder zuigreflex ook iets kon doorslikken. Toen hij stukjes kon eten, hebben we het wel volgens de Rapley methode gedaan. Gewoon aanbieden en zelf laten eten.
…Roos schreef als laatst…Vele gezichten
Ik ken dat helemaal niet, de ‘Rapley methode’. Bestaat dat al lang? Mijn jongste is toch ook nog maar 3 en toen werd daar nooit over gesproken. Of misschien is die methode nog niet ingeburgerd in België? Jullie Nederlanders staan ook vaak wat voor op dat gebied, vind ik. Ik ga dadelijk maar eens googelen denk ik, want nu ben ik wel benieuwd.
…Miss Milla at Home schreef als laatst…Gek van rosé goud