Een kindje verrijkt je leven. Het maakt je compleet. Het is een wonder. Het beste dat je is overkomen. Jaa…. soms wel. Absoluut!! Maar soms ook niet. Laat ik het bij een bescheiden lijstje van 7x houden. Dat wat er niet zo geweldig is aan een peuter – ja sorry man, mag ik ook een keer het krijsen even zat zijn 😉

Ook leuk: “Zo denkt mijn peuter tijdens de peuterpuberteit..

7x zeker niet geweldig aan een peuter (ahum, peuterpuberteit)

1. Waar is het snoep-je? Dáár is het snoep-je!

Ik geef één keer chocola. Ze weten precies wáár het ligt. En ze willen het nú! En, in plaats van het avondeten. Oja, dat geldt ook maar meteen voor ijsjes, snoepjes, bananen en alles wat niet op het avondmenu staat. En anders gaan ze krijsen.

2. Luier uit en aan, op precíes de omgekeerde momenten

Peuters kunnen zelf hun luier uittrekken. En tijdens het potjes gebeuren is dat perfect. Maar niet wanneer ze in bedje moeten slapen.. of buiten, als ik haast hebt of in de Zeeman. En als de luier aan moet? Dan is het ook weer krijsen.

3. De peuterpuberteit? Sure. Dat valt wel mee toch? 

Mijn wallen en rimpels vertellen anders. En als ik ze een keer terecht op de gang zet? Dan horen de buren vier verderop.. het krijsen.

4. Het zijn kleine donderstenen

Engeltjes op de crèche. Engeltjes bij opa en oma. Maar thuis?! Och och. Daar wordt alles gecompenseerd. Ze gaan gewoon hoe dan ook.. krijsen.

Te grappig: “Over een vieze geit, dronken boot en vinger mama (kinderkletspraat #7)

5. Deze kleine creatieve wezentjes houden van kleuren en verven

En heel artistiek willen ze dan mijn tafel kleuren, de grond verven en als ik ze verzoek om op het papier te tekenen? Dan krijg ik het in alle kleuren.. krijsen.

6. Ze willen niet wat ik wil en ze willen wel wat ik niet wil

En ik test dat wetenschappelijk hoor. Ik vraag gewoon of ze wilt eten? Het antwoord is nee. En dan vraag ik of ze niet wilt eten? Het antwoord is nee. En als ik het bord weghaal? Dan krijg ik een mond vol restjes eten aan het krijsen.

7. En dan geef je toe.

Dat gebeurt gewoon hè mede-peutermoeders? Ik geef ze dan tóch maar eventjes mijn telefoon. Zet een filmpje of een dingetje op. En dan… is het wéér niet goed en blijkt een of ander Whatsapp-contact een krijsgezang audio-opname te hebben ontvangen. Oops.

Ja, dat vele krijsen (ik vind het geen huilen meer, hoor) wordt me soms wat te veel. En eerlijk? Soms krijs ik gewoon mee. Misschien niet helemaal volgens de opvoedtechnieken maareh, best lekker om je ook gewoon effe te laten gaan :p

Auteur

Een ondernemende spring-in-‘t-veld met een groene tic. Dol op info, ideeën en trucjes voor een bewuste, duurzame, gezonde en blijgeestige touch in het dagelijkse leven.

7 Reacties

  1. Mijn 5 kinderen zijn allemaal (bijna) “volwassen”, maar ze hebben wat gekrijst….
    Wist je trouwens dat ze in de echte puberteit hetzelfde gedrag vertonen als in de peuterpuberteit? Het gaat echt allemaal over….
    Bij mij hielp terugkrijsen trouwens wel. Vaak waren ze in 1x stil. Of juist heel zachtjes praten, dan moesten ze wel stil zijn om je te kunnen horen 🙂

    • Haha, terug krijsen helpt hier vooral voor mijzelf 😉 Dat zacht praten is inderdaad effectief!

  2. Oh, zo herkenbaar! De mijne zijn al een heel stuk ouder, maar ik herinner het me nog zo! De jongste van vier jaar kent er soms ook nog wat van… En dat krijsen, jahaa… ik schreef er onlangs nog een blogje over en ik kreeg mega veel reacties. Herkenbaar voor velen dus, denk ik.
    Fijn om eens een mama-post te lezen trouwens die handelt over de realiteit, ipv altijd maar dat ‘roze wolk’ gedoe. Dat mis ik vaak toch bij andere mama-blogs.
    …Miss Milla at Home schreef als laatst…Koop eens een hond in een zakMy Profile

  3. Hahaha nummer 4! Opa’s en oma’s zeggen inderdaad vaak ‘nou hier is ze zo lief als wat hoor’! Haha. Puberteit gaat hier met vlagen, ene week lekker zichzelf en andere week boooooooos haha

Schrijf een reactie

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.