Help! Een hele erge driftbui ’s nachts.. Wat is night terror?

Krijsen, gillen, paniek, een hele erge driftbui ’s nachts, geen contact en dat allemaal midden in de nacht? Als ouder is dit vreselijk om met je kindje mee te maken. Het heeft zelfs een naam: night terror of nachtangst. En ik kan er over meepraten. Heeft jouw kindje daar ook (mogelijk) last van? Ik leg je uit hoe zo’n aanval kan ontstaan en wat wij dan doen. Hopelijk heb je er wat aan. Want niet-doorslapen is al vervelend, maar die night terror kan je ’s nachts helemaal radeloos maken.

Ook lezen: “Consequent zijn en grenzen (mijn opvoed knelpunt als gescheiden moeder)”

Met zijn 2 jaar begon het ineens. Een flinke val en griep tegelijk, zorgen voor de ergste slapeloze nacht ooit. Midden in zijn slaap, rond 1 uur, word onze zoon wakker in een hele erge driftbui 's nachts. Gillen. En het ergste is nog wel dat ik geen contact met hem kon krijgen. Ik begreep niks van deze paniekaanval midden in de nacht. Hij leek wel bezeten met ernstig schreeuwen en huilen. In het daaropvolgende half jaar herhaalt deze extreme nachtelijke angstbui zich nog een keer of 5. Tjeetje..

Wat is nachtangst of night terror?

Inmiddels weet ik dankzij Google wat het is: night terror of nachtangst. Bizar. Het komt regelmatig voor, maar ik had er nog nooit van gehoord. Je kindje heeft midden in de nacht een hevige paniekbui en schreeuwt daarbij hard. Het heet pavor nocturnus ofwel nachtangst en night terror.

pavor nocturnus / nachtangst / night terror

Deze ehm “staat van zijn” treedt op in de diepe slaap, waardoor je kindje zich daarna er niks van kan herinneren. Soms alleen vage gevoelens of een wazig beeld van iets angstaanjagends.

Het is dus anders dan een nachtmerrie, want die kun je later navertellen. Nachtangst kom vooral voor bij kinderen rond de 3 tot 12 jaar, vaker bij jongens. En later kan het weg zijn, meestal lost het zich rond het vijfde jaar op. Vermoedelijk heeft het te maken met een onrijp slaappatroon.

Wat gebeurt er tijdens nachtangst?

Je kindje wordt ’s nachts ineens wakker, helemaal overstuur. Met huilen, gillen of krijsen. Pogingen om je kind rustig te maken, lijken er wel voor te zorgen dat het erger wordt.

Je kunt voor je gevoel geen contact krijgen of tot je kindje doordringen. Je kindje kan rood en warm zijn of zweten. De hartslag gaat snel. Het kan een paar minuten tot langer dan een half uur duren en daarna valt je kind weer in een diepe slaap.

De eerste keer gilde onze zoon onophoudelijk "mama, mama, mama!". Steeds harder, luider en bozer. Eerst probeerde ik hem te troosten en vragen wat er is. Hij gilde alleen maar "nee, nee!" En met een angstige, boze stem continu opnieuw: "mama!". Op een gegeven moment dachten we dat het een driftbui was en werden wij uit frustratie boos, waardoor het alleen maar erger werd. 

Verder waren zijn ogen gewoon open, maar toch kon ik geen contact krijgen. Hij rolde en kroop heen en weer op bed en maakte zich heel kwaad. Na van alles geprobeerd te hebben (en ondertussen zelf om en om even weglopen omdat het ons ook teveel werd) heb ik alle lampen aangedaan. Ik heb hem al spartelend geprobeerd te dragen en sussen, en zelfs aangeboden een bakje chips eten. Plots veranderde de situatie. We hadden weer contact, hij werd rustiger en gaf weer gewoon antwoord. Echt alsof hij toen pas écht wakker werd - ik vermoed niet door de chips ;-). Oef.. wat was dit?!

Wat kun je doen bij een hele erge driftbui ’s nachts (nachtschrik of nachtangst)?

Omdat troosten, oppakken en wakker maken vaak niet effectief blijkt, wordt er geadviseerd om erbij te blijven zodat je kindje op een veilige manier kan uitrazen.

Zorg dat hij of zij zich niet kan bezeren. Sommige kinderen kunnen namelijk ook met hun hoofd gaan bonken. Besef dat het in de slaap gebeurt en wacht tot hij of zij vanzelf weer in slaap valt. Als het vaak en op hetzelfde tijdstip gebeurt kun je je kindje ietsje daarvoor wakker maken om het te voorkomen. Wat kun je nog meer doen bij night terror?

1. Even stilstaan bij de oorzaak

Wat bij ons het best werkt is even stilstaan bij de oorzaak, dit helpt voor mij bij de ‘acceptatie’. Als onze zoon ziek wordt met griep of koorts, dan is dit een trigger. Vaak krijgt hij dan een aanval.

Ook als er iets zeer vervelends is gebeurd overdag, dan siddert dit blijkbaar door en moet hij het ’s nachts verwerken, wat ook resulteert in nightterror. Dit is dan vaak een wat heftigere gebeurtenis. Een keer had hij zijn voet flink gekneusd en een andere keer flink op zijn hoofd gevallen.

Op zulke momenten kun je overdag al wat meer rust inbrengen, door bijvoorbeeld:

• Ontspannende geur olie te branden
• Wat meer de tijd te nemen bij het naar bed brengen
• Een massage met baby olie (Avril of You & oil kids) van de voeten of rug

2. Rustig blijven, je zacht en geduldig opstellen

Het begint hier met onrustig woelen en kleine huilsnikken. We voelen het al aankomen omdat hij normaal gesproken wel rustig slaapt. Vervolgens wordt hij huilend, gillend of schreeuwend “wakker”. Dat lijkt zo omdat zijn ogen open zijn.

Toch is hij niet wakker, want als je in zijn ogen kijkt dan kun je niet echt contact krijgen zoals gewoon overdag. Ik test het dan ook vaak door een paar vragen te stellen: “Wil je wat drinken?”, “Wil je een kusje?”, “Zal mama je even knuffelen of dragen?” Als hij “Neee!” blijft jammeren, weet ik genoeg.

3. Wakker maken kan werken, maar zorgt in veel gevallen voor extra paniek

De eerste paar keren probeerde ik hem langzaam écht wakker te maken. Door de lichten aan te doen en te blijven praten of zachtjes wakker schudden. Maar dit werkte niet. Het werd eigenlijk altijd alleen maar erger.

• Nu laat ik hem in zijn slaaptoestand. Ik blijf er dan gewoon bij om te kijken of hij niet wild gaat doen en zich dan bezeert.
• Soms praat ik zachtjes of stil in mijn hoofd en dan vooral om mijzelf gerust te stellen: “nee, dat is niet leuk hè, dat je op je hoofd bent gevallen. Maar alles komt goed. Mama is hier”.
• Soms zing ik zachtjes zijn favoriete liedje om een rustige vibe in de kamer te creëren.

Na zo'n nachtelijke driftbui (we zijn dan wel een klein uur tot anderhalf wakker bij hem) gaat hij weer slapen. Een enkele keer ontwaakt hij wel uit zichzelf, dan wil hij juist wel graag een kusje, knuffel of slokje water.

Één keer was hij in een night terror uit zijn bed gegaan en helemaal in een hoekje gekropen. Toen moest ik hem wel met alle drama daar weghalen en wakker maken. Uiteindelijk na een gevecht is hij "echt" wakker en gaat het wel weer. Dan worden we even samen rustig en gaat hij daarna weer slapen. 

Een hele erge driftbui ’s nachts, gaat ook over!

Denk je night terror mee te maken? Laat je kindje dan zo veilig mogelijk uitrazen, maar onderneem even geen actie. Blijf er wel bij. Sus jezelf en stuur een veilig vibe de ruimte door. Het is heel frustrerend, maar hier was de drift/paniekbui dan toch minder, dan wanneer ik mij ermee ging bemoeien en wakker zou maken.

Mijn zoontje is nu 5. Terugkijkend heb ik het al lang niet meer meegemaakt. Gelukkig! Hij heeft die hele erge driftbui 's nachts toch wel een keer of tien gehad. Enkele maanden geleden was er wel zo'n moment. Hij ontwaakte in de nacht, was boos en er leek geen contact. Ik dacht meteen: 'ojee, gáán we weer!' Gelukkig werd hij toch wel wakker. Hopelijk is zijn onrijpe slaappatroon, nu rijp ;-)

Ook lezen: “Driftbui dreumes (overdag), wat moet ik doen of moet ik het laten?”

Afbeeldingen: Pixabay, laatste update 2022