Is koorts een ziekte of strijd? (“Pilletje erin en door…”)

Als ik vroeger ziek was, moest ik van mijn moeder ‘lekker’ uitzieken. Dat lekker bestond uit veel theetjes en vertroetelingen zoals knuffels en een aai over mijn bolletje. Bij keelpijn knipte mama lekkere dropjes in kleine stukjes. Bij koorts sliep ik veel. Maar sowieso was zij de hele dag om mij heen. Dit alles is zo’n contradictie met wanneer je zelf als ambitieuze moeder eens ziek bent. Dan is het algauw: hup een pilletje erin, en dóór! Maar is dit wel zo goed?

Lees ook: “Censuur: wat u NIET mag weten over uw gezondheid | boek review”

Ben je ziek als je koorts hebt of is het een bescherming?

Ben je eigenlijk wel ziek als je koorts hebt, of is het een soort voorstadium van..? Een bescherming van erger? Onze lichaamscellen leven in harmonie met veel, heel veel bacteriën. En wij zijn dan niet ziek. Maar als die balans verstoord raakt – door teveel bacteriën of een infectie van buitenaf – reageert ons lichaam tijdig en adequaat. Zij stookt de kachel aan en verbrandt het teveel aan bacteriën. Zo voorkomt zij een ernstigere infectie. Koorts is eigenlijk het ultieme lichaamseigen medicijn en dé reden dat een pilletje niet altijd de goede oplossing is. Maar moet je het dan maar laten?

Als mijn kindje koorts heeft..

Wanneer mijn kind koorts heeft, gaan mijn radertjes aan. Wat is er aan de hand? Moet ik naar de dokter? Mijn kindje heeft een interne gezondheidsstrijd en ik wil wat doen..! Een snelle en simpele oplossing lijkt een pilletje van de drogist: pijntjes weg en klaar. Toch voelt dit voor mij niet altijd goed. Waarom niet?

Het immuunsysteem van mijn kind hoort af en toe te strijden. Hier wordt het juist sterker van. Een pilletje is puur symptomatisch en ik wil graag verder kijken dan dat. Wanneer er een infectie is, geeft het lichaam koorts. Hoe mooi als het lichaam dit zelf kan oplossen. En wat een kracht geeft dat aan de psyche: mijn lichaam kan het zelf!

Even een koorts-pauze dus? Ga het maar doen..

Ik wil iets doen VS ik moet het laten.. Deze komt vaak naar me toe. Afwachten is zeg maar niet mijn sterkste punt. Ik vind het moeilijk om mijn kind te zien struggelen. Maar zolang er geen ernstige aanwijzingen zijn, kom ik met vertrouwen in het menselijke lichaam heel ver. En daarbij ga ik uiteraard wél in de vertroetelstand: veel rust en liefde.

De koorts op zijn beloop laten, met rust herstellen en later samen de overwinning vieren. Ik ben trots op mijn sterke kindje! Vaak krijgen we ook nog als cadeautje een nieuwe ontwikkeling.. Interessant.

Lees ook: “Knettergek van een nieuwe babyfase: mijn ervaring Oei Ik Groei (sprongetjes theorie dreumes)”

En toen kreeg mama koorts..

De theorie is mij duidelijk. Koorts is dus een teken dat mijn lichaam rust nodig heeft, om te strijden tegen iets. Maar toen kreeg ik griep! En VANDAAG komt dat helemaal niet uit! Ik heb verantwoordelijkheden op mijn werk, ik wil dingen af krijgen, het huishouden roept en ik wil ook nog een gezond maaltje voor mijn gezin op tafel zetten. Shiiiiiiiiiiiiiitttt..

Dat pilletje erin en door lonkt wel. Toch heeft ouderschap mij een mooie reflectie gegeven. Ik mag voor mijn eigen gezondheid kiezen. Het is tijd om hier een nieuwe balans in te vinden. Soms moet ik wel door en soms moet ik met pauze.

Met een zuur gevoel ga ik met koorts-pauze. En wanneer ik beter ben krijg ik mijn cadeautje: ik voel trots! Ik heb voor mijzelf gekozen.

NB. Dit artikel is een gedachtegang over “gewone” koorts. Ik wil het liefst zo min mogelijk medicijnen gebruiken (regulier en/of homeopathisch), maar soms is het niet anders. Volg altijd je gevoel, instinct en rationele mind. Lichaamstemperaturen boven de 42 graden kunnen dodelijk zijn! Raadpleeg een dokter bij twijfel of advies.

Update 2020, afbeeldingen: eigen, Pixabay & Loesje