Het leuke trampoline uitje met mijn kids, werd al vlug één grote nachtmerrie. We waren nog geen kwartier aan het springen, ik jump voor de lol naast mijn zoontje en KRAK.. hij zakt door zijn beentjes en begint onophoudelijk te huilen, schreeuwen en krijsen. Been gebroken!
Lees nog even terug: “Gebroken been, massaproductieleed en lees- en kijktips (weekoverzicht 2-2020)”
Na een lange middag en avond bij de dokter en in het ziekenhuis neem ik een hulpeloos hoopje peuter – van voet tot lies in het gips – mee terug en zet hem af bij zijn vader thuis. Wisseldag. Ook dat nog ☹ De kleine driejarige man piept met een sip gezicht, wijzend naar zijn blauwe bandage: “die-wil-ik-niet”. Dat begrijp ik! En ik maar positief, lief en sterk zijn, terwijl er 101 vragen door mijn hoofd spoken. Hoe moet ik hem vervoeren? Douchen? Hoe gaat dat met slapen en spelen? HOE ga ik dit 6 weken doen en hem al zittend of liggend bezig houden? Hele been peuter in het gips… Ik was radeloos, maar het viel uiteindelijk mee en daarom vertel ik je graag hoe zoiets verloopt en hoe ik het heb aangepakt qua verzorgen en vermaak.
Ook leuk: “Herfst knutselen voor kids (met spulletjes uit huis of tuin binnen handbereik)”
Inhoud
Hele been peuter in het gips; redelijk snel wennen aan de situatie
De eerste paar nachten waren wel erg. Hij sliep onrustig en werd veel wakker. Pijn en een oncomfortabel gevoel voeren de boventoon. De eerste nachten slaapt hij naast zijn vader of moeder in bed. Dit is ook vanwege mogelijke night terror aanvallen.. gelukkig bleven die weg. Verder krijgt hij regelmatig kinderparacetamol en ik geef homeopathische korrels; arnica, aconitum (tegen angst) en symphitum officinalis (herstel botbreuken).
Na 4-5 dagen is het slaappatroon weer genormaliseerd en begint de kleine jongen te wennen aan de nieuwe situatie waarbij hij steeds handiger met zijn “houten poot” en in z’n achteruit over de vloer schuift. Met de geleende rolstoel van de thuiszorgwinkel kunnen verder ook gelukkig nog wat wandelen. Meneer zit er aardig luxe bij met een dekentje, kussen en knuffeltjes in zijn stoel op wielen.
Aangepast spelen met een gipsbeen of valt dat wel mee?
In het begin zette ik mijn peuter lekker veel op de bank of liggend in bed met een schermpje. Vond hij niet erg natuurlijk. Ik wel. Zes weken schermtijd? Badmom! Gelukkig wen ook ik snel aan de situatie en word ik steeds creatiever. Ik schuif gewoon een klein speeltafeltje naast de bank. En met zo’n gipsbeen kun je prima op een (rol)stoel aan tafel zitten of op de grond spelen. Halleluja, houten speelgoed en treinbaan voor een paar uur vermaak met je kiddo op de dag! Verder spelen we veel samen aan tafel met knutselspeelgoed, klei of puzzels van bijvoorbeeld Djeco. Het is niet eens zozeer anders als normaal. Behalve dat ik me nu aanbevolen houd voor een goede rugmassage, na al dat getil..
Meer tips: gebruik een schootdienblad om zittend op de bank te spelen of voor avondeten. Verder doe ik gezellig veel voorlezen. Ik heb inmiddels wel een rauwe stem, haha.
Een peuter-ongelukje en gelukkig nieuw gips
Na 1 week mag het eerste gips eraf en moet het nieuwe kunstgips 4 weken zitten. Gelukkig maar, want meneer had een eh ongelukje, dus dat gips was ook niet meer zo schoon. Note to self: ook al heb je een zindelijk peuter, doe toch maar een luiertje om. Dat gips is niet zo één, twee, drie op te frissen.. ????
Verder mag hij met dit nieuwe gips ook lopen en het ziet er oké uit. Een beetje rubberachtig kunstgips (in keuze kleurtjes en prints). Comfortabeler dan dat eerste gips. Ook de afwerking bij het bovenbeen is wat ronder en zachter. Verder wordt het voetje in een rechte stand gegipst en hij krijgt een gipsschoentje mee.
Kleding met een knip
Dan een praktisch dingetje. Want wat voor kleding doe je aan bij zo’n dik gipsbeen? Zelfs de grootste joggingboek paste niet. In mijn hoofd zie ik een knip-knipfragment en hoppa het oudste joggingbroekje mist nu één pijp. Werkt perfect, moet ik zeggen!
Douche gedoe met een gips been (en peuter!)
Oh gosh, volgende vraagstuk. Hoe ga ik ‘t kind wassen? Er is niks mis met een nat lapje, maar hij kan zo genieten van een heerlijke douche of warm bad (en ik ook, want zo speel ik altijd wat mamatijd vrij, terwijl de kids lekker rozig worden voor bedtijd, win/win). Bij de thuiszorgwinkel koop ik dus zo’n speciale gipshoes (katjingg 30 euro). Poging 1: succes. Poging 2: toch een klein lekje. Gelukkig alleen de bovenkant van het gips, dus ik kon het nog nét oplossing met de föhn. Nu durf ik niet meer, dus de laatste 3 weken dan toch maar dat lapje? Aggos..
En nu afwachten maar
De tijd gaat nu gelukkig redelijk snel. En hoe onhandig en onpraktisch ik het ook allemaal voor ogen had, het valt gelukkig erg mee. Hij vindt snel zijn weg en mama ook. En stiekem geniet ik heel erg van de leuke momentjes zoals het buiten geinen met de rolstoel en de middag “dutjes” in bed.
Leuk man, zo’n trampoline..! Heeft jouw kind ooit wat gebroken?Welke handige tips kun jij nog geven?
