Ben je nu zo bang? Voor de grote boze wereld? Of…

Ik weet dat ik een van die personen ben die van de hoogste daken schreeuwt: juist in deze tijd moet je geen angst hebben. Niet bang zijn voor de grote boze wereld. Blijf je openstellen voor mensen met een ander uiterlijk/geloof/visie/kleur/etc. Maar hoe doe ik dat eigenlijk zelf?

Mijn persoonlijke ervaringen in deze “grote boze wereld” pas geleden

Haast, druk en stress. Veel mensen op elkaar. Het voelt soms echt als een grote boze wereld. Ook gaan we vaak uit van angst, waardoor je onbekende mensen uit de weg gaat. Maar je kunt zelf kiezen wat je doet of hoe je je opstelt in een bepaalde situatie. Ik heb twee mooie voorbeelden voor je.

Stress bij het pompstation en zo blijf ik maar gewoon rustig en kalm

Het is al bijna half 7 en ik moet mijn dochter nu echt ophalen bij oma. Zo’n tijd dat ze het echt zat is. Moe. Ik-wil-naar-mama-huilerig. Ik rijd naar huis en onderweg knippert het laatste tankstreepje gevaarlijk. Dus tanken.

Ik sluit aan in de rij. In verwarring en per ongeluk pint de Poolse vrouw voor mij niet alleen haar sigaretten maar ook mijn tankbedrag. Terwijl de rij achter mij groeit, de Poolse dame zich opgelaten voelt en de wangen van de mopperende pompbediende roder en roder worden, is elke molecuul in het kleine winkeltje gevuld met stress. Het lukte ook allemaal niet. En het werd nog erger toen ik alleen met tankpas kon betalen en de arme pompbediende zich helemaal geen raad meer wist.

Ja. Ik wil nu naar huis. Ja. Ik kan me ergeren aan de totaal langs elkaar heen pratende pompbediende en Poolse vrouw (die snapte elkaar gewoon niet). Maar toen de Poolse vrouw zich generend omdraaide gaf ik haar een knipoog en bemoedigende lach. Haar schouders staken weer op toen ze naar buiten liep. De in paniek verkerende pompbediende mopperde de verder. Ik onderbrak haar gauw: “Het geeft niet.” We besloten dat zij eerst de rij hielp. Daarna losten we samen het geldprobleem op. Ik liep naar buiten en zwaaide: “fijne avond,  ja!”. Ze was weer kalm.

De enge donkere man in de nacht, tijdens het uitlaten van de hond

De wijzers tikken richting de nacht, manlief is niet zo fit. “Ik laat de hond wel uit, schat”, zeg ik. Dat wil hij normaal niet, bezorgd hè. Ik loop langs het slootje, beetje donker. Midden op straat scharrelt een donkere gozer heen en weer. Hij kijkt naar mij. Dan heb je altijd even zo’n fight-or-flight momentje. Ik lach. Hij ook. Hij loopt ineens naar mij toe. Fight-or-flight momentje twee.

Afijn, hij wilde dus gewoon weten of er een supermarkt in de buurt is. Ik ga in gesprek. “Wat heb je nodig dan?”. “Sigaretten”. Ik zeg dat er niet iets open is, wat op loopafstand is. “Wat ga je doen dan?”, ga ik mijn gesprek verder. Hij vertelt dat hij hier bij het callcenter werkt. Dat zijn auto het begeven heeft en hij wacht op de wegenwacht. “Arme jij, en dat in de kou”. Hij vraagt of dat pad daar verder loopt, ik zeg: “ja”.

Hij loopt gezellig mee, we kletsen wat. En wat later roept hij: “Ik ga hier weer terug”. “Oké. Succes!” Terwijl ik alleen verder loop, zie ik de wegenwacht aanrijden. Ik glimlach. Wat kost een simpel, klein praatje om de tijd wat op te vullen? En waarom ga je altijd van het negatieve uit bij een onbekend persoon?

En nu kun je sarcastisch denken: “goh, boeiende verhalen”. Maar voor mij is dit precies waar het om gaat in deze warrige tijd. Dagelijkse situaties waarin je een keuze hebt. Ga ik de persoon uit de weg, laat ik mij leiden door angst, irritatie en vooroordelen? Of stap ik de situatie neutraal in en laat ik me verrassen door de hoeveelheid goede, leuke en interessante personen die er op deze wereld rondlopen?

Ook lezen: “Leven in het hier en nu: de mensen uit Slovenië doen dit zo mooi*“

Dus daag jezelf uit. Wat is jouw alledaagse verhaal van gisteren of van de week? Een situatie waarin je besefte: zie je wel, dit is gewoon een lief en aardig mens. Net als ik. Want laten we toch alsjeblieft deze verhalen vertellen en lezen. Zodat we elkaar weer wat meer vertrouwen geven in elkaar. Vertel het, hier in de reacties. Of maak er een mooie blogpost van.