What happens on the WWW stays on the WWW… Als ouder in deze tijd, heb je te maken met de surrealistische online wereld. Is dat goed? Slecht? Hoe moet je ermee omgaan? We kunnen de antwoorden pas achteraf geven. Een mogelijkheid is als volgt… Een stukje om over na te denken: de online wereld der ouderschap.
Inhoud
Vol trots plaats je de eerste babyfoto online
Nog nat en bebloed, maar met een gloed van heb ik jou daar. Die allereerste, intens bijzondere foto., na de bevalling. Jij op je aller lelijkst, maar die kleine baby, wat een wonder! In rap tempo transformeer je in “ouder”. En of je verandert als persoon? Niet te zuinig. Zo plaats je vol trots die allereerste foto op Facebook. Dat jij er niet uit ziet, interesseert je niks. Je bent zo verschrikkelijk trots, en terecht want wat een prestatie.
Borstvoedingsfoto’s zijn prachtig
Je kleine baby’tje groeit goed, en niks schattiger dan een lief, bloot lachend baby’tje op de commode. Of drinkend aan je borst. Who cares, this is nature, en vol trots maak je wat van jou-en-de-baby-drinkt-selfies. Je Instagram loopt langzaam vol. Niet alleen met de prachtige foto’s van jullie als nieuwbakken gezin, bij die fantastische fotograaf. Ook de ontwikkeling van de kleine man of vrouw wordt graag gevolgd door vrienden en familie. Het eerste hapje, een gezicht onder de groene smurrie, maar met fantastische ogen vol pret. You just love it, they like it.
Trots de ontwikkeling volgen
De eerste stapjes, gevallen, boem, schaafwonden en blauwe plekken. Een trotse Tweet “Mijn schatje loopt, maar met vallen en opstaan”. De reacties zijn hartverwarmend. Je verbaast je over zijn ontwikkeling, je ooit zo kleine baby gaat op de crèche naar de peutertjes, rijdt daar op een fietsje. Gaf liefdevol kusjes aan jongetjes en meisjes, how cute. *Klik* en leuk voor later! Ook is hij eindelijk zindelijk, een potjes-collage mag zeker niet ontbreken, wat is ‘ie al groot!
Je basisschool kind doet het zo goed!
Op de basisschool start een lastige periode, je kleuter is zijn grenzen aan het op zoeken, wordt brutaal. Enerzijds lastig, maar stiekem levert het je een hoop hilarische booskijkfoto’s op. Ook is je kleuter soms nog echt wel klein, verlegen loopt het naar Sinterklaas toe en begint keihard te huilen. Sneu, maar hoe fijn zijn die intense knuffels die je als mama zijnde daarna ontvangt.
Je schoolkind leert lezen en schrijven, wordt ouder en wijzer. Een echte eigenwijze ik. Je mag jezelf een schouderklopje geven. Goed gedaan. Alleen zo jammer nu, dat hij niet echt van op de foto gaan houdt. Tegenwoordig schiet je vooral van die talk-to-the-handfoto’s.
Maar je kind krijgt nu haar eerste smartphone..
Aan het eind van de basisschool, krijgt zij eindelijk haar eerste smartphone. Trots is zij en verbaast ben jij, hoe goed ze hier al wel niet mee om kunnen gaan. Maar hoe was jij? Eigenlijk toch ook veel technischer dan je ouders? Hihi, die kinderen onderling en die selfies dan ook. Zo aandoenlijk, zo leuk.
Zo leuk? Of……
Op een dag komt een intens verdrietige kind uit school. Jouw kind. De thee en koekjes schuif je gauw aan de kant. Wat is er aan de hand? Geen reactie, maar hij stampt boos naar boven. Zij gooit er een onverwacht “kutwijf!” uit.
Pubers die niet praten, jij was zo. Zij zijn zo ook. Gelukkig kunnen wij neuzen, weten ook heus nog wel wat van dat handige WWW. We speuren de sociale netwerken in de toekomst af, “Googlen” de naam van ons grote, kleine nageslacht. Nieuwsgierig, zoals wij zijn. Willen helpen, zoals je dat als ouder wilt doen.
Wat is er? We Googlen eens op ons kind… Maar dan..
Je ogen schieten van links naar rechts, je hand begint te trillen, je bent stil, muisstil, je hart steekt letterlijk van de pijn en je begint van kwaad tot erger te koken. Foto’s. Foto’s met vreselijk commentaar. Dat allerliefste koppie op die foto’s herken jij uit duizenden.
“Een gesmolten E.T. is born, lol, check Fenna op deze foto, net zo lelijk als d’r moeder”
“Baby Emma in d’r blootje op de kast”
… Huh.. die foto’s, hoe komen ze daar aan? Facebook had je afgeschermd…
“Kijk hier, toen al een dikke, groene hulk!”
“Misschien zo gestoord, door de kindermishandeling van vroeger, check die blauwe plekken van Isa!”
“Gijs aan de schijt, aah schattig op dat potje, hoor”
… Je Instagram! Maar die website bestaat nu toch al jaren niet meer?! …
“Schijtebroek Noah is bang van Sinterklaas!!!!!!!!!!”
“hahahaha, Lucas was altijd al homo!”
Wat zijn kinderen hard voor elkaar, was dat vroeger ook zo? En stilletjes beaam je dat …
En oh … mij … god … What the Fuck!!! Als laatste tref je een gênante selfie, gemaakt door niemand minder dan je prachtige dochter. Je prachtig eigen naakte dochter, met volle, ronde borsten in beeld. Al scrollend door de reacties, vallen je ogen op die zin. Die ene zin. Met foto. Jouw prachtige Who cares, this is nature “borstvoedings” foto…
“Zit zeker in de familie, 100 likes voor de tieten van de moeder van Sophie”
…………………………………….
Het verhaal 100% fictie, maar evengoed realiteit. Think one step ahead. bron plaatje: www.andertoons.com
9 Reacties
Geweldig goed geschreven, en precies de reden waarom ik nooit genante foto’s of naaktfoto’s van de kinderen online zet. Pesten doen kinderen evengoed wel als ze dat willen, maar Een beetje proberen te voorkomen kan geen kwaad
…Judith schreef als laatst…Even wegdromen bij bruidsjurken
Wat een enorm goed artikel. Mijn man en ik hebben besloten om geen herkenbare foto’s van onze dochter te plaatsen, en als we al een foto plaatsen is het vaak van een outfit of een activiteit waar haar gezichtje niet op staat.
Au. Reality check. Ik zette eigenlijk al nauwelijks foto’s van mijn dochter online (en al helemaal geen naakt foto’s) maar dit zet nog eens extra aan het denken. Complimenten! Heel mooi geschreven!
…Karin schreef als laatst…Dit was januari
Ik hoorde vorige week iets in het nieuws over een meisje dat naakt foto’s stuurde naar mannen op een seks website. Ze wiste steeds alles en veranderde wachtwoorden waardoor haar ouders niks doorhadden. Je kan gewoon niet alles meekrijgen helaas. Zo zonde want die beelden komen er nooit meer vanaf!
Ben zo blij dat er in mijn pubertijd pas later mobiele telefoon kwamen met goede camera’s. Thank god!
…Kim schreef als laatst…What’s in my bag?
Heel mooi geschreven met een duidelijk punt. Ik heb respect voor zowel de ouders die hun kind niet op het internet plaatsen, als wel, maar denk altijd goed na over wat voor soort foto je online zet en wat de mogelijke gevolgen daarvan kunnen zijn.
…Channah schreef als laatst…Babykamer update!
1 woord: steengoed!
Ik voel het midden in mijn hart. Top geschreven en oh my god… Stel je es voor… Ik zou het mezelf nooit vergeven…
…Francesca schreef als laatst…Ik maak me steeds meer zorgen…
Zo goed geschreven en een flinke eye-opener. Mijn kids komen niet herkenbaar in beeld op den blog, hoe graag ik ook met ze spam!
…Sonja schreef als laatst…6 Signalen waaraan je een docent herkent
En dat is een van de redenen (naast dat je foto eigendom wordt van de website waar je hem op zet en ze er dus mee kunnen adverteren of andere dingen mee doen) waarom wij hier niet aan mee doen. Jammer is het dat veel ouders denken dat het niet uitmaakt of er niet bij stilstaan wat ze doen.
…Arcadia schreef als laatst…Buikbaby update: resultaat onderzoeksdag
Wat een geweldig goed geschreven blog, ik ben er stil van . . .