Net op het moment dat je zelf genoeg energie hebt om wat te ondernemen met je kids, is er wel weer iets aan de hand. Neem dat just before bedtime moment. Een heerlijk vooruitzicht voor mama. Voor het nageslacht een uitgestrekte gelegenheid om De Oerbrul in te zetten. Die ken je vast. Het treedt in met grote, natte ogen vol verbijstering en wordt opgevolgd door een langgerekte brul, ten einde raad met diep bedroefde, dikke tranen in de “wat overkomt mij nou?!” foetushouding op de bank.
Inhoud
Van knuffeltjes en een diner tot oerbrul
Zo waren wij laatst bij oma Bertolli aan het eten en mijn oog viel op de 3 gekleurde ratjes in een rij op de vensterbank die naast gezelligheid, vooral het “Ik ben oma en ik heb kleinkinderen” statement uitstraalden. Van geen kwaad bewust, dacht ik nog: “Grappig, wij hebben daar het bruine ratje van”.
Het diner bereikte haar eindpunt en mijn dochter zat in diezelfde flow te hangen op de bank, met het grijze ratje in haar handjes. De koffie stond dampend voor ons en in een fractie van een warmte wolkje gebeurde het: “Iemanheehemgekrijjjjjjjj”. Shit… De Oerbrul.
De vraagtekens vlogen over de tafel en iedereen keek naar elkaar met opgetrokken wenkbrauwen, net zolang tot de blikken bleven hangen bij de ouders, waarvan geacht werd nu toch wel De Oerbrul te hebben ontcijferd om de volwassenen een verlossende conclusie te bieden en respectievelijk het kindje een aansluitende oplossing.
Kindeke zat inmiddels diep weggedoken in mijn schoot. Manlief en ik hadden aan één veelbetekenende blik genoeg en terwijl hij ongezien languit over de bank kon rollen van het lachen, probeerde ik niet te schudden met mijn buik, terwijl ’t kind daar Zeer Verdrietig lag te wezen. Met geknepen stem en een poging tot medelevende toon kwam ik tot: “Liefje, niemand heeft op jouw ratje gekrijt. Deze grijze is van oma en jouw bruine ratje ligt gewoon thuis. Kijk maar…” De onwillekeurige spasmen in mijn buik konden zich niet langer inhouden en ook mijn ontlading kwam los in een bulderend lachsalvo.
Ik weet nu in ieder geval wat ik moet doen als ik eens in de maand het tafelkleedje wegtrek om te wassen, en de daaronder verstopte stiftstrepen me in krullerige eenhoorns vrolijk toelachen…
