Hoe verloopt mijn dag als alleenstaande mammie zonder kids?

Het is best grappig dat ik nu voor de helft van mijn tijd, soort van terug in de tijd ga. De laatste 6 jaar was ik zo drukdrukdruk met de kids, mijn werk, het huishouden. Ah ja, elke moeder snapt me. Nu zijn mijn kids de halve week bij hun vader en ben ik alleen. Hoe verloopt mijn dag als alleenstaande mammie zonder kids? Het is een beetje alsof ik weer 25 ben ofzo. Maar dan met meer rimpels 😉

Nog even teruglezen: “Het einde van het ene avontuur, is het begin van een nieuwe (ik ga scheiden..)”

Mijn dag als alleenstaande mammie zonder kids

Als mijn kids er niet zijn dan.. vergeet ik uiteraard mijn wekker uit te zetten. Maar het bliepje om 7.00 uur swipe ik ongegeneerd weg. Wat naaaarr. Not. 

Ook leuk en heel anders: “Plog van een vrije mama dag met kids”

In mijn heerlijk onesie begin ik de dag met koffie. In de loop van de ochtend kies ik een ontbijtje en ik rommel wat aan in mijn ouders hun huis. Ik werk op mijn gemakje achter de laptop en kan de tijd zelf indelen, omdat ik voor mezelf werk. 

Een rustige focus en geen rommelige alle-ballen-in-de-lucht-verhaal

Ik heb op mijn werkdagen geen stress met school, opvang, files, play dates of zwemles. Het avondeten koken doe ik om en om met mijn moeder. Ik heb geen reden tot klagen. Natuurlijk mis ik af en toe mijn kids, maar ik weet dat ze het goed hebben bij hun vader. Soms krijg ik een filmpje en daar geniet ik zeker van. Die speel ik dan meerdere keren af. Toen ik nog parttime voor de baas werkte, zag ik mijn kids tenslotte ook niet. Maar had ik wel de heftige spits uurtjes vooraf en achteraf. Bizzyyy…

Ook lezen: “Bij ons achter de schermen (over alle ballen in de lucht houden)“

Mijn voordelen als alleenstaande mammie zonder kids

Hoe lastig een scheiding ook is met regeldingen en emotionele belasting (want natuurlijk heb ik ook mijn huilavondjes, ik zal liegen als het me niks doet), het heeft ook voordelen. En het grootste voordeel is dat ik ineens weer tijd voor mezelf heb, zoals in het post-kiddo-tijdperk. En ja, daar geniet ik van en ik heb besloten dat ik daar ook van mag genieten. 

Mijn leventje suddert nu een beetje rondom het hier en nu. Ik doe mijn best op mijn manier en dat voelt best goed! Tussendoor kan ik lekker met vrienden afspreken of ik ga een keertje werken ergens bij een eettentje. Ik voel me hierdoor echt vrij, zo fijn.

Herken jij als alleenstaande mammie zonder kids dat gekke gevoel van ineens tijd voor jezelf? Ik vind het soms nog wel dubbel hoor. Alsof het niet goed is. Maar het is nu eenmaal zoals het is, dan kan ik er maar beter van genieten 🙂